Προφητικό.

Δεν απέχω και ,πολύ απ’ το παράδοξο

το δόξα πατρί ν’ ανέχομαι η  τ΄ άδοξο

κι’ αφού το όνειρο προστρέχει, σ’ αδιέξοδο

τα καρούλια δοκιμάζω, για την έξοδο.

Ότι απόμεινε, ορίζεται παρείσακτο,

θα το βγάλω στο σφυρί, σε χρόνο δίσεκτο

  το πατίνι μου ας  πούμε, θα πουλήσω

πέντε φάσκελα στη μοίρα, να δωρίσω.

Αν, δεν φτάνουν τα αργύρια τα πέτσινα

ποιο φτηνά, θα …εκποιήσω τα ανεύθυνα,

που ροκάνισαν τις φρούδες  μου ελπίδες

διοχετεύοντας, σε μένα παρωπίδες.

Με καιρούς, θ’ αναζητήσω κάτι  αλλιώτικο,

δεν με νοιάζει, αν πλαγιάζει αδιόρθωτο

προτιμώ από, ένα αθώο δήθεν τρόπαιο

μαύρο φίδι, συντροφιά να έχω ενώπιο. 

Προφητεύω! Στα φαινόμενα, που εξαπατούν

προσκαλώντας  με εκεί, όπου αποπατούν

στ’ άλλοθι τους,  να συνδράμω, να γελάω,

περί ορέξεως, σε βόθρους, δε μιλάω.

Τα ενεργά μου εξοπλίζω, δέκα δάχτυλα

ανοιχτά, να διατηρούνται  κι’ όχι αβάσιμα

να στολίζουνε  ανθέλληνες,  …Δαρρείους

…τορπιλίζοντας  με όρσε, τρισαθλίους.