Πολιτικοί συνταξιούχοι-Θεσσαλίας- ΥΠΕΘΑ: Ευχές

Πολιτικοί συνταξιούχοι-Θεσσαλίας- ΥΠΕΘΑ: Ευχές

Χρυσός κανόνας!

Για να μη μπλέκεις, με γιατρούς

μη δε, με τσαρλατάνους

μετρίασε τη ζάχαρη

λιγόστεψε τ’ αλάτι

οπλίσου, με χαμόγελο

…κάνει κακό, στο άγχος

τα πάθη σου ελάττωσε

πες μακριά, στο πάχος…

Κράτησε, σώμα ενεργό

ψυχρή τη λογική σου

τα πόδια σου ολόθερμα

ίδια, με τη  καρδιά σου

το πρωινό …Βασιλικό

αρχοντικό το γεύμα

το δείπνο σου ασκητικό,

για να χεις, την υγεία σου

να σαι,  του χρόνου πάλι εδώ,

με σκούπα η φαράσι,

θα χει σου λέω, ένα σωρό

λάθη  απ’  το… δεκάξι!

Εποίησε  ο Αξαρλής…

Θεσ… σαλός  και, ποιητής

ο Αρτέμης  επί τούτου

μη, το προσπερνάς, στο ντούκου…

Εγκάρδιες ευχές , για καλές γιορτές, με καλό κρασί, εκλεκτή συντροφιά και, μπόλικο χιούμορ… τα υπόλοιπα  έπονται.

Σοφιστείες

Πολιτικοί συνταξιούχοι-Θεσσαλίας- ΥΠΕΘΑ: Χριστουγεννιάτικα κάλαντα

Πολιτικοί συνταξιούχοι-Θεσσαλίας- ΥΠΕΘΑ: Χριστουγεννιάτικα κάλαντα: Να τα πούμε?  Ούλοι μαζί…. Γεια χαρά νταν συνέλληνες για το φιλότιμο σας τα κάλαντα μου δωρεάν θα πω, στο φτωχικό σας. Χριστός γεννάται σή...

Πολιτικοί συνταξιούχοι-Θεσσαλίας- ΥΠΕΘΑ: Ρε … παλιοτσίγαρο.

Πολιτικοί συνταξιούχοι-Θεσσαλίας- ΥΠΕΘΑ: Ρε … παλιοτσίγαρο.:   Σε θεωρούσα συντροφιά, σε  νόμιζα, για ..φίλο συχνά  αναρωτιόμουνα εγώ, τι θα απογίνω, σαν λείψεις απ’ τα χείλη μου κ...

ΚΥΒΟΣ: Γάμου περιπέτεια.

ΚΥΒΟΣ: Γάμου περιπέτεια.: Τσακώθηκα, με τη.. ΔΕΗ κι’ είπα, να τη χωρίσω να παντρευτώ την ..Ύδρευση καλύτερα να ζήσω όμως, τη πάτησα επ’ αυτού ξανά,  βγήκα...

Νέα ...

http://www.iefimerida.gr/news/236741/mitera-tsipra-trelanane-paidaki-moy

Λεπτού σιγή.

Στο ματωμένο σου μανδύα

συγκλονισμένοι προσπαθούμε

…Ειρήνη , μ’ αφορμή τη  λύπη

τον παρονομαστή να βρούμε.

Είναι αποτρόπαια η  πράξη

κι’  έναυσμα,  απαίσιο  ορίζει

καθώς  το πρόσχημα  απαλείφει

στρατούς,  για  αντίποινα ν’ οπλίζει.

Θρηνούν, μεσίστιες σημαίες,

στη παγωνιά έρημων δρόμων

όπου,  των όπλων μαύρη κάνη

στέκει  γεμάτη  επί ώμων

σκορπώντας,  ρίγη  ανατριχίλας

μα και,  γροθιά υπερυψωμένη

σ’ όποιον θαρρεί, θα επιβάλλει

της  ζούγκλας  νόμους  η  επιμένει

άφρων,  σ’ αλόγιστες  ιδέες

μ’   άκρατο  παραλογισμό  

ότι,  έχει  ευθύνη να  γνωρίζει  

χορούς  θανάτου  προτού  σύρει

η  φρίκη,  στην οργή  αναθέτει

ποινή θυμού  που καθορίζει,

πως,  μετατρέπεται το  δίκιο,

    σε  νεκρική,  λεπτού σιγή.

Τα κολλητάρια...

Ει-κονικό χιούμορ

Τα κολλητάρια...

Το γνώθι σ' αυτόν

Ει-κονικό χιούμορ

Οι μίστερ μα[ντα]λάκιους

Ευχαριστίες.

Ευχαριστώ τους συγγενείς

τους φίλους μου επίσης,

επώνυμους κι’ ανώνυμους,

για τις φιλοφρονήσεις

καθώς κανείς, δε ξέχασε

να πει, καλή κουβέντα,

στη χθεσινή μου τη γιορτή

που είχα, μεγάλη ρέντα.

Γι’ αυτό, στη κάθε τους ευχή

και, τη καλή καρδιά τους

τους λέω,  ας μην ανησυχούν

τα τσούξα, στην υγειά τους

ωστόσο, τους υπόσχομαι,

για τα αισθήματα τους

σαν μου αυξηθεί  η σύνταξη

να δουν, το κέρασμα τους…

και, του χρόνου!

Οι μίστερ ..Μα{ντα}λάκιους

Οι Μα{ντα}λάκιους

Απροσεξίες.

Κάποιος, βγαίνοντας από, ένα φούρνο γεμάτος σημάδια  και, χτυπήματα τρακάρει ,σ ένα γνωστό που σαν τον είδε, στην άθλια  κατάσταση τον ρωτά...

Που έγινες έτσι χριστιανέ μου?

Στο φούρνο, απαντά ο παθών.

Και, πως το έπαθες έπεσες?

Όχι, δε πρόσεξα τη πινακίδα που έγραφε,ψωμί, με... ξύλο.

ΚΥΒΟΣ: Στο είπα

ΚΥΒΟΣ: Στο είπα: Στο είπα, τα όνειρα πως, είναι δανεικά γιατί η ζωή μας, εφευρίσκει χίλιους τρόπους να καταστρέφει της ψυχής τα ιδανικά, σε αδιέξοδο ν...

Ει-κονικό χιούμορ..

ΚΥΒΟΣ: Καρντάσια!

ΚΥΒΟΣ: Καρντάσια!: Φρόντισα πολύ πρωί- νωρίς, σαν του ήλιου έσκασε αχτίδα να βρεθώ, σε στάση αναμονής, για να καρτεράω την ελπίδα. Έμαθα πως, κάνει τ...

Δικός μας κι' αυτός ο μεγάλος Έλλην!

ΚΥΒΟΣ: Σοφιστείες

ΚΥΒΟΣ: Σοφιστείες

Η Εξίσωση.

 Λυπάμαι… Αν τη μοίρα μου

καθόρισαν οι  άλλοι

αφήνοντας  από παιδί

να  ζω, σ΄ έντεχνη πλάνη,

  σε κοινωνία  ιδανική

λεύτερος  δήθεν, θα μαι

και, πουπουλένιο σύννεφο,

θα έχω να κοιμάμαι,

με φίνο κλινοσκέπασμα

και, έπαρση σπουδαίου

σ’ ευδαιμονίας όνειρα

τον ύπνο του δικαίου…

Οπότε, οι ενδοιασμοί,

σε μάτια υπνωτισμένα,

θα παραμένουν εσαεί

αφηρημένη,  έννοια.

.

Λυπάμαι…  Συρματόπλεγμα,

τριγύρω,  σκύλοι, τρέχουν

τη κάθε αθώα κίνηση 

κάμερες, την ελέγχουν

μέχρι και, τη παρόρμηση

να φύγω,  ν’ αποδράσω

το ευνουχισμένο μου μυαλό

την αναστέλλει , πάσο..

Έτσι, γυρνώ εσώκλειστος,

σ’ αμαρτωλό τοπίο

κατεστημένο, συμπαγές,

κλειστό ιερατείο

όπου,  ωχριούν τα μάτια μου

θυμός, με περιβάλλει

 μ’  ανάθεμα  η  συνείδηση

  σιωπά και, με …προσβάλει…

.

Γιατί, αποφεύγω  σκόπιμα

να βγω και, να κραυγάσω

να στηλιτεύσω  τ’ άθλια

βρωμιές να ξεσκεπάσω,

για κάθε  σάπιο, απαίσιο,

φτηνό η τετριμμένο

μόνο, σφυρίζω αμέριμνα

κι’ ας  θέλω να.. ξεράσω…

Χώρια μέσα στο θέατρο

 αυτό, του παραλόγου,

τη στέρηση του πνεύματος

την  ένδεια του λόγου

να υπερτερούν  απέναντι

άξιων η δικαίων

ρόλους,  πληρώνω ατάλαντων,

γελοίων και, χυδαίων.

.

Λυπάμαι…  Αν  προσποιητά

 ανούσια, γελάσω

στα ουσιώδη προσπερνώ

τη …κάνω, μη κοιτάξω

προσθέτοντας  ταφόπλακα

  στη μνήμη να ξεχνάει

  γιατί, ευνοώ τ’ ανήθικα

  κι’ ευθύνες  μη ζητάει …

Σαν εξυμνώ,  αυλοκόλακες

να, με διαφεντεύουν

απάτριδες  η  αναιδείς,

  στη κορυφή  ν’ ανέβουν

οσφυοκάμπτες,  κόρακες,

γύπες, που σάλια εκκρίνουν,

σ’ ότι αρπάξει  ο κώλος τους,

σαν τρώνε η σαν πίνουν.

.

Λυπάμαι… Ενώ, χάνονται

 τα έθιμα, τα ήθη

μ’ αλαλαγμούς,  προστρέχουμε

 αφηνιασμένα πλήθη,

σε  πενιχρά  θεάματα

σαχλά, μήπως τη …βρούμε

όπου,  μας  ειρωνεύονται

μα,  εθελοτυφλούμε… 

Προτρέποντας  να ευδοκιμούν

σπόροι κακού αφθόνως

μαζί, με μπόχα, αποστροφή,

αηδία  αλλά,  συγχρόνως

ξεπλένοντας  ως πόντιοι

τα χέρια μας  Πιλάτοι,

αποποιούμαστε ενοχές,

για τα φρικτά μας,  λάθη.

.

Λυπάμαι … Αν  η αγνότητα,

 σκοπίμως  μένει  μύθος,

για να  προάγεται αφειδώς

το θράσος , απ’ το ήθος

αμφισβητώντας  το αληθές

στη σκιά να ξεθωριάζει

προβάλλοντας το κίβδηλο,

γνήσιο  να φαντάζει…

Έτσι, με μάσκες ιλαρές

  γεμάτοι  αυταπάτες
 αιδούς .. Αργείων σιωπή,
 κρατάμε στις απάτες
και,  όσα ανοσιουργήματα
προωθούνται από  …Εφιάλτες

ως, έξτρα  αριστουργήματα,

για… Έλληνες,  μαλάκες!

.

Λυπάμαι… Για όσα ψέματα

 κατά συνθήκη λέμε

μπιζάροντας  τ’ ανήθικα

τριγύρω,  αντί να κλαίμε

που οδεύουμε  ολοταχώς,

στη κατηφόρα …αλφάδι

πίσω, από ανάξιους αρχηγούς,

σαν άμυαλο κοπάδι…

Δίχως αντίσταση  επαρκή

χωρίς,  πυγμή  η  γνώση

φτάνει,  στο γκρεμοτσάκισμα

να εισπράξουμε τη βρώση

επικροτώντας  ρέμπελους,

παλιάτσους  δίχως  τσίπα

ανέντιμους  επιρρεπείς,

του τύπου, είπα -ξείπα .

.

Λυπάμαι… Που ιδιοτελώς,

χειροκροτούμε αθλίους

τυχάρπαστους, ανεύθυνους

 παρείσακτους,  αχρείους

παρ’ όλα αυτά το πάθημα,

δε μας πτοεί, στα ίδια

εκ’ των υστέρων βρίζουμε

μας  πρήξατε, τ’  αρχ….

Κοιλιόδουλοι, ρεντίκολα, 
φτηνοί αεριτζήδες,

μία ζωή απ’ το αίμα μας

  ρουφάτε, νυχτερίδες

ωστόσο,  απ’ τα κέρατα,
δε πιάνουμε το ταύρο

προσφέροντας τη πλάτη μας

να παίζουνε, μπιλιάρδο.

.

Αλήθεια… Πως, αντέχουμε

να  βλέπουμε καθρέφτη

αφ’ υψηλού και, νιώθουμε

  πολίτες όπως πρέπει

εφ’ όσον οι αξίες μας,

 στη πράξη αναιρούνται

  αλλιώς, με ποια εξήγηση,

 σ΄ εκείνους που στερούνται…

Χαρίζουμε μηδαμινό,

παρηγοριάς  μεράδι

και, δίνουμε δικαίωμα

των σκουπιδιών οι κάδοι

να ορθώνονται ανάχωμα,

στη πείνα που θεριεύει,

προσφέροντας στη παρακμή,

..γιάφκες, να ελλοχεύει!

.

Λυπάμαι… Το μοτίβο αυτό

  επιεικώς  συνήθεια

αναδεικνύει  προφανώς

τη  ποιό στυγνή, αλήθεια…

Αλήθεια, πανανθρώπινη

  που ελπίδες, δεν αφήνει

σφραγίζοντας  διαχρονικά

τη φράση… Είμαστε κτήνη!

Για τούτο, ας σκεφτεί καθείς

πριν κλάψει η γελάσει

αξίζει  τ’ αποτέλεσμα

να το διασκεδάσει,

καθόσον η  εξίσωση

αν και, παροιμιώδης

Δύο  επί  ένα, εις φέρετρο

μας θέλει… Μνημειώδεις!

Τα κολλητάρια...

Τα κολλητάρια...

https://www.facebook.com/photo.php?fbid=846741545440033&set=a.293658190748374.70215.100003125869254&type=1

Τα κολλητάρια..

Τα κολλητάρια.

Της ώρας...

Στη χθεσινή συνέντευξη των πολιτικών κάποιος φώναξε ήρθαμε, για ...τσίπρα κι' άλλος απάντησε, δεν έχουμε παρτ,ούζα...!

Της ώρας....

Μεγάλε! Θα σηκώσεις κάποια στιγμή το τηλέφωνο....
Και, τι με πέρασες, για αρσιβαρίστα?

Λάκη παρ-λ-ειπωμένα.

Το  Δημοκρατικό δικαίωμα-  Αι σιχτίρ

Λίαν προσφάτως, ένα  δροσερό πρωινό της περασμένης εβδομάδος εκεί που , αμέριμνος απολάμβανα το περίπατο μου ρεμβάζοντας εις παραλιακή τοποθεσία, ξαφνικά,  σαν ένα …αστροπελέκι να  έσκασε ζοφερά τη πλάτη μου κόντεψα,  να πέσω με πάταγο, στο πλακόστρωτο.
Με σφιγμένο στήθος και, κομμένη αναπνοή γυρίζω και, τι να δω..
Το ..Λάκη που, είχε αμολήσει τη χερούκλα του κάνοντας  χειροπρακτική, στην ευθυτενή μου κορμοστασιά.
Κύριε.. Μάκη μας τι χαμπάρια?
Κεριά και, λιβάνια ..Λάκη!
Μήπως θύμωσες, με τη πρωτότυπη χαιρετούρα μας?
Αν  εννοείς χαιρετούρα τη κατραπακιά τι να σου πω είσαι και, μεγάλος άνθρωπος.
Σιγά κύριε ..Μάκης μας ,ένα απαλό αγγιγματάκι σου κάναμε.
Τι αγγιγματάκι που, με ξετίναξες σαν σκονισμένο πάπλωμα!
Μην υπερβάλουμε κιόλας κύριε Μάκη μας, μια ελαφριά χειρονομία ήταν όχι τίποτε συγκλονιστικό.
Ακριβώς όπως τα λες.  Κάπως έτσι  η βαριοπούλα, εκδικείται το καρφί.
Αμάν κύριε… Μάκης μας!  Πως εξέλαβες τόσο επιθετικά την αγαθή μας προσέγγιση?
Αγαθή προσέγγιση η …προσάραξη της χερούκλας σου, στη καμπούρα μου?
Πω, πω κύριε …Μάκη μας τέτοια εχθρική αντιμετώπιση, για μια ανθρώπινη επαφή από φίλο, δεν τι περιμέναμε.
Μ’ αρέσει …Λάκη που, παρεξηγηθήκατε από τη συμπεριφορά μου σκέψου εγώ, με τη  κυρτωμένη πλάτη.
Ποιους  εννοείς ?
Αυτούς, που επικαλείσαι, στο  πληθυντικό σου!
Ένεκα σεβασμού στο πρόσωπο σας  αν κι’ αυτό, σας  πείραξε κύριε… Μάκη μας  τότε, τι να πω.
Το συγγνώμη που, χάθηκε από το λεξιλόγιο σου αυτό πρώτα, έπρεπε να ξεφουρνίσεις …Λάκη!
Εντάξειειει,  το δηκτικό κάρφωμα δεκτό την επόμενη φορά, θα ανακόψω  πρύμνα και, δεόντως  μα...
Δεν αλλάζουμε κουβέντα?
Γιατί, δε  σε συμφέρει ν’ ακούς τα σχολιανά σου?
Το πολύ το κυρ’ ελέησον το βαριέται κι’ ο παππάς  κύριε ..Μάκη άλλωστε, υπάρχουν τόσα άλλα, συνταρακτικά ενδιαφέροντα!
Και, ποια είναι αυτά ..Λάκη?
Οι επικείμενες εκλογές ας πούμε εσένα, δε σ’ ενδιαφέρουν?
Μπα, πήγε περίπατο ο πληθυντικός ?
Αφού, με πρόγκιξες κύριε ..Μάκη υποβιβάζω το επίπεδο στον ενικό.
Ορίστε, παρ’ τον στο γάμο σου, να σου πει και του χρόνου τέλος πάντων, έδωσα τόπο στην οργή απαντώντας, στο ερώτημα του.
Οι  εκλογές σου, δε  νομίζω να με αφορούν… Έπαψα να πιστεύω, σε πολιτικά τερτίπια.
Εννοείς,  δε ψηφίζεις κανένα?
Αν σ’ ενδιαφέρει τόσο …Λάκη ναι , υποστηρίζω το κόμμα της αποχής!
Και, δέχεσαι ν’ απεμπολήσεις το δημοκρατικό σου δικαίωμα?
Το θεωρώ ποιο σώφρων διότι, τα τελευταία χρόνια που, έκανα  χρήση αυτού του προνομίου  παραδόξως,  λιγόστευε η σύνταξή μου , αυξάνονταν οι φόροι μου, μειώνονταν η αγοραστική μου δυνατότητα ,  χώρια που, μετά το  θεσπέσιο χαιρετισμό σου το ασφαλιστικό μου ταμείο, δε θα καλύπτει  τα μασάζ που, μου χρειάζονται  κατεπειγόντως  γιατί  πιάστηκα,  οπότε…
Μάλλον το δημοκρατικό μου δικαίωμα, θα  φταίει γι’ όλα τούτα γι’ αυτό, απορρίπτω τον ισχυρισμό σου κάτι άλλο?
Τουλάχιστον κύριε Μάκη, μια καλή  συμβουλή τι να ψηφίσουμε εμείς οι υπόλοιποι?
Αι σιχτίρ!  Ρε …Λάκη  είπα και, αποχώρησα σκεβρωμένος… επί το δεξιότερο λόγω, αριστερής  απόκλισης  επί της κεντρώας  μου, σπονδυλικής στήλης.

Το παραμύθι.

https://www.youtube.com/watch?v=dfyPDJ8K6Eo

Τα κολλητάρια...

Ομοιοπαθούσα.

https://www.facebook.com/photo.php?fbid=949426695114171&set=a.432118976844948.99578.100001405494611&type=1

Τα κολλητάρια...

Τα κολλητάρια...

Τα κολλητάρια...!

Σοβαρή αποκάλυψη.

Ταξιτζής μετά από νυχτερινή βάρδια επιστρέφει στο σπίτι και, ρωτά με ενδιαφέρον την .κυρά του…

Γλυκιά μου πως πέρασες χθες?

Τίποτα το ιδιαίτερο αγάπη μου! Είδα μια καλή ταινία, απόλαυσα ντάκος και, πήγα για ύπνο.

Το επόμενο πρωινό ο κουρασμένος  ταξιτζής ξαναρωτά…

Μωρό μου πως, πέρασες χθες?

Τα συνηθισμένα καλέ μου. Άκουσα λίγο μουσική απόλαυσα ντάκος και, κοιμήθηκα…

Καλά βρε παιδί μου μόνο, με ντάκος την βγάζεις?

Δεν ξέρεις αγάπη μου ότι, είναι μόδα φίλες και, γνωστές στην γειτονιά  ντάκος απολαμβάνουν.

Το ίδιο τροπάρι συνεχίζονταν για μεγάλο διάστημα ώσπου, μια διαρροή στο σπίτι ανάγκασε τον ταξιτζή εκεί, στον καφενέ που σύχναζε να ρωτήσει τον καφετζή…

Ρε συ Νώντα, ξέρεις κανένα υδραυλικό?

Ναι αμέ και, μάστορας, με αρ……… συμπλήρωσε  φωνάζοντας..

Αριστείδηηηη!

Ακούω λέγε… Πετάχτηκε, ένας νταβραντισμένος νεαρός

Ο φίλος από δώ, ψάχνει υδραυλικό.

Ο ομορφάντρας πλησίασε και, δίνοντας το χέρι στον ταξιτζή αυτοσυστήθηκε..    Ντάκος  Αριστείδης  τι.. ζημιά έχουμε?

Ο ταξιτζής ακόμη τρέχει, για το διαζύγιο αλλά… οι υπόλοιποι ποιος ξέρει..?

Τα κολλητάρια...!

Οι μίστερ Μα{ντα}λάκιους

Τα κολλητάρια..

Τα κολλητάρια..

Τα κολλητάρια...

Τα κολλητάρια...

Ει-κονικό χιούμορ

Pop Rekviem Artemhs Axarlhs

Τα κολλητάρια..

Τα κολλητάρια..

Η Μαλακία εστί Φιλοσοφία

Μέγα ερώτημα εγεννήθει

εις την κοινωνία όλη

τόσο, που εθεωρήθει

από  των αρχαιοτάτων χρόνων,

αίνιγμα που δεν ελύθει,

δεν περιέπεσε σε λήθη

και τουτέστιν παραμένει

να το βρει η οικουμένη!

Άραγε τι είναι πρώτο.

μαλακία η  σοφία?

Ιδού μέγιστη απορία

γιατί και, τα δύο θέλουν

να χυθεί, φαιά ουσία

έτσι, λέγουν όσοι ξέρουν

μα εδώ, προκύπτει θέμα

αληθεύει  η μέγα ψέμα?

Πείτε μου αν έχω δίκιο,

λίγοι  αμολούν κοτσάνες

δήθεν ως φιλοσοφίες

και, ο χάρος όποιον πάρει,

για να πούνε κάποιοι  άλλοι

όλο στόμφο, με  κακία

τρίχες , αμπελοσοφίες,

μας χορτάσαν  μαλακίες.

Κι’ εν τέλει, στο προκείμενο

ζιζάνια, μην σπέρνω

σκεφτείτε  εκείνο τ’ όνομα

το ποιο γνωστό,  επιμένω

που… έσπειρε μύριους συγγενείς,

αυτοί  έτσι, νομίζουν

 αλλιώς το ίδιο επίθετο

γιατί, να εκστομίζουν?

Ψάξε, με θέρμη, επί γης,

δεν είναι δα της πλάκας

σπουδαίος φιλοστοχαστής

θα ήταν ο Μαλάκας!

Για αυτό, μη πολυσκέφτεσαι

και, πέσεις  σε… αφασία

εντόπισε το  νόημα,

νιώσε την γοητεία.

Στον γέρο η μαλάκυνση

σημαίνει απραξία

κι’  αν ναι, ποία φαντάζεσαι

να είν’ η  αιτία?

Το κουρκούτι το καμένο

η  το  άλλο το… πεσμένο

εν σπουδή, σαν ήταν νέος

που, ξεκλήρισε από  πέος?

Κι’ όσοι γίνανε μεγάλοι

γιατί, δεν το λεν ας  πούμε

κι’  αν διαφωνούν, να δούμε

πότε ήταν ποιο ωραία,

σε μικρότερη  ηλικία

που, χτυπούσαν μαλακία

η στον φιλοσοφικό τους

τον στερνό,  αυνανισμό τους?

Τελικά, στην θεωρεία

η στη πράξη το μαθαίνεις

ευεργέτημα είναι Θείο,

να χουμε κεφάλια δύο!

Νιός, στο, ένα, να οπλίζεις

βόλια,  με λευκή ουσία,

γέρος ,στο άτριχο κρανίο

…φουσκωτή  φιλοσοφία!

Ας ελπίσω ότι, είπα

μεταξύ φίλων μην μείνει

του συρμού, σαν κομπολόι

βούκινο, παντού να γίνει

κι’ όσους, απαιτούνε τύπους,

δεν θα επιρρίψω ευθύνες,

θα τους ευχηθώ από …ήθους,

μαλακοφιλοσοφίες!

Φιλοκαλοῦμέν τε γὰρ μετ᾽ εὐτελείας

καὶ φιλοσοφοῦμεν ἄνευ μαλακίας». Θουκυδίδης