Ο άτυχος…τυχερός.

Ακίνητη,  πυρρόξανθη,

έμοιαζε   κατσαρίδα ,

κι’  όταν  τη  τσαλαπάτησα

μου  φάνηκε  σταφίδα.

Κόλλησε  στο  παπούτσι  μου

λιωμένο  λες  κεράκι,

σαν  ένοιωσα  τη  βρώμα της

ωχ!   Είπα … Κουραδάκι!

Τράβηξα  αμέσως  έντρομος

στο  διπλανό  γρασίδι,

να  ξύσω  το  παπούτσι  μου

η  μυρωδιά,  να φύγει.

Πάνω  που  το καθάρισα

ο  ατυχής,   δεν  είδα

πως   τ’  άλλο  μου  …πατούμενο

πατούσε  σε,  μια   τσίρλα.

Έντονη  τσίκνα,  με  έκανε

τη  μύτη μου,  να πιάσω

σα  βαρελότο  κόντευα

απ’  τα   νεύρα  μου,  να  σκάσω.

Μες  το  θυμό  όπως  έστεκα

ανήμερο  αγρίμι,

ένα  πουλί  στη  κουστουμιά 

μια   κουτσουλιά …αφήνει.

Δε  πρόλαβα  τη  μοίρα  μου,

να  βρίσω  που,   αντιφάσκει

κι’  από  το  δρόμο,  ένα  ταξί

με  γέμισε  …όλον,  λάσπη.

Ε!  Αι  στο  διάολο  φώναξα

όχι  και , να  σαλτάρω,

ο  γάμος,   αναβάλλεται

κι’  εγώ,  τρέχω  για  μπάνιο!

Σοβαρά.

Αν  και  καθήμενος  διαπιστώνω  πως,  δε μιλάς  ορθά  και  ως  εκ’  τούτου,  δικαίως επιμένω  ότι, έχεις  άδικο!  {Αρτέμης  Αξαρλής}

Του κατά Αρτέμη …τροπάριο!

Αμετανόητοι!  Κριτές που τα της κρίσης  άνευ ευθυκρισίας   γενόμενα  κρίνετε…  Μετανοείτε!
 …Μετανοείτε!  Διότι λίαν συντόμως  κι’  αδιακρίτως σεις  οι  αδυσώπητοι υποκριτές,   επικρίνοντες  επί  τα  ίδια  και  χειρότερα  ευθύνοντες… Θα κριθείτε!  
…Θα κριθείτε!  Και, μη ανταποκρινόμενοι,  ρομφαία  κρεμάμενη  επί των  ανύπαρκτων  εγκεφάλων  σας  θορυβωδώς  και  βιαίως… Θα επιπέσει.
 …Θα επιπέσει!  Διαχωρίζοντας  του  εκ’ του κατά  κεφαλήν  ισχνό  περιλαίμιο του εισοδήματος  μας  από  το κοπρολάγνο  σαρκίο σας  ως  εκ’ τούτο, πολύ  πριν…  Ενστερνιστείτε.
…Ενστερνιστείτε!  Αφουγκραζόμενοι  το  πόνο και  τις  κακουχίες  ίνα μη  καταχρώμενοι  της εμπιστοσύνης  του λαϊκού  προλεταριάτου… Ενδώσετε.
…Ενδώσετε.  Στη λεηλασία  του εναπομείναντα  πλούτου  αλλά  εισπράττοντας  απ’ τους  κατέχοντες, να  ευεργετήσετε τους  μη έχοντες  άλλως  πως,  τα της  κόλασης  βδελυρά  δαιμόνια, θα… Παραστούν.
Θα… Παραστούν. επιβλέποντας  τη κάθοδο σας  στη  κατασκότεινη,  κολασμένη  χοάνη,  μιας  αιώνιας  ατιμωτικής  απαξίωσης!!! 

Μαλακία εστί Φιλοσοφία?

Προ…σ …τιχοπλόκους  το ανάγνωσμα...

Μέγα ερώτημα εγεννήθει

εις την κοινωνία όλη

τόσο, που εθεωρήθει

από  των αρχαιοτάτων χρόνων,

αίνιγμα που δεν ελύθει,

δεν περιέπεσε σε λήθη

και τουτέστιν παραμένει

να το βρει η οικουμένη!

Άραγε τι είναι πρώτο.

μαλακία η  σοφία?

Ιδού μέγιστη απορία

γιατί και τα δύο θέλουν

να, χυθεί φαιά ουσία

έτσι, λέγουν όσοι ξέρουν

μα, εδώ προκύπτει θέμα

αληθεύει  η μέγα ψέμα?

Πείτε μου αν έχω δίκιο,

λίγοι  αμολούν κοτσάνες

δήθεν ως φιλοσοφίες

και ο χάρος όποιον πάρει

για, να πεταχτούνε άλλοι

όλο στόμφο και κακία

τρίχες , αμπελοσοφίες,

μας χορτάσαν  μαλακίες.

Κι’ αν  πάμε στο προκείμενο

ζιζάνια, μη σπέρνω

σκεφτείτε, εκείνο  τ’ όνομα

το ποιο γνωστό,  επιμένω

που… έσπειρε μύριους συγγενείς,

αυτοί  έτσι νομίζουν

 αλλιώς το ίδιο επίθετο

γιατί, να εκστομίζουν!

Ψάξε με θέρμη, επί γης

δεν είναι δα της πλάκας.

Σπουδαίος φιλοστοχαστής

εκείνος, ο Μαλάκας!

Για αυτό μη πολυσκέφτεσαι

και πέσεις  σε… αφασία

εντόπισε το  νόημα,

νιώσε τη γοητεία.

Στο γέρο η μαλάκυνση

σημαίνει απραξία

κι’  αν  ναι, ποιά είν’ η  αιτία?

Το κουρκούτι το καμένο

η  το… άλλο το… πεσμένο

που, η γκόμενα Σοφία

… εν σπουδή σαν ήταν νέος,

το… ξεκλήρισε από… πέος?

Κι’ όσοι γίνανε …μεγάλοι

γιατί, δεν το λεν ας  πούμε

κι’  αν διαφωνούν, να δούμε.

Πότε ήταν ποιο ωραία

στη μικρή τους  ηλικία

που χτυπούσαν μαλακία,

η στο φιλοσοφικό τους

το στερνό… αυνανισμό τους?

Τελικά στη θεωρεία

η στη πράξη το μαθαίνεις.

Ευεργέτημα είναι Θείο,

να χουμε κεφάλια δύο!

Νιός  στο, ένα,  να  οπλίζεις

βόλια  με  λευκή ουσία,

γέρος στο άτριχο κρανίο

…φουσκωτή  φιλοσοφία!

Ας ελπίσω ότι είπα

μεταξύ φίλων μη μείνει

του συρμού, σαν κομπολόι

βούκινο παντού, να γίνει

κι’ όσους απαιτούνε τύπους

δε, θα επιρρίψω ευθύνες,

θα τους ευχηθώ από …ήθους,

μαλακοφιλοσοφίες!

Φιλοκαλοῦμέν τε γὰρ μετ᾽ εὐτελείας

καὶ φιλοσοφοῦμεν ἄνευ μαλακίας». Θουκυδίδης